اعلان استراتیژی نظامی امریکا انطوریکه با تجلیل و پایکوبی در میان بعضی محافل آفغانی، حمایت ، و انتقاد کشور های منطقه قرار گرفت؛ در میان نیرو های ائیتلاف غربی، اتحادیه اروپا، و اعضای ناتو هم با واکنش های متفاوت روبرو شد . گرچه بصورت کل اتحادیه اروپا و دبیر کل ناتو ازین اقدام استقبال کرده اند، ولی کشور های عضو اتحادیه اروپائی و ناتو هر کدام به طور جداگانه ملاحظاتی را مطرح کرده اند که حاکی از چند دستگی آن کشور ها در پروژه نظامی دونالد ترامپ در آفغانستان میباشد. بطور مثال:

اول، متحدین ناتو قبل از هر تصمیم و مشارکت نظامی در دور جدید “حمایت قاطع ” انتظار میکشند تا اقدامات عملی ایالات متحده امریکا را بینند که چگونه و چه وقت به اجرا گذاشته میشود. چون دونالد ترامپ در اعلان دوام استراتیژی ادعا کرد ” وقتی عملیات تثبیت شد؛ یقنآ اروپا آنرا حمایت میکند. ما از متحدین اروپائی و جهانی خود درخواست خواهیم کرد که استراتیژی جدید ما را ، با اعزام نیروی نظامی بیشتر، با حمایت مالی بیشتر ، پشتیبانی کنند”.

لاکن کارشناس امور ناتو، برنو لت (صندوق وجهه مارشال جرمنی) درین مورد بد گمان است و میگوید” تا امروز هزار سرباز اروپائی کشته شده و اروپا اندک نتجه مطلوب را ،در کشوری که همه چیز غیر قابل تصور است، می بیند .پس افکار عامه و نخبگان سیاسی اروپا کمتر علاقمند تکرار گزینه نظامی در آفغانستان میباشد”.

به همین ترتیب اورسلا ون درلین وزیر دفاع المان خاطر نشان ساخته که کشورش علاقه به ازدیاد نیروی نظامی خود در آفغانستان ندارد. او می افزاید “ما در سال گذشته حضور نظامی خود در آفغانستان را ۱۸٪ در حالی افزایش دادیم که دیگر کشور ها حضور خود را کاهش دادند. پس ما در خط جلو تر از دیگران که باید حضور نظامی خود را افزایش دهند قرار نخواهیم گرفت”

همچنان برنو لت اضافه می کند. در راستای سیاست مبارزه با تروریزم ؛ اروپا وسیعآ عقیده بر این دارد که به امر دولت سازی در آفغانستان توجه بیشتر صورت گیرد و این چیزی است که دونالد ترامپ کمتر به آن در استراتیژی خود توضیحات داده است.

از طرف دیگر و از همه مهمتر ملاحظه اساسی کشور های اروپائی بر سر رهبری “نیرو های حمایت قاطع ” میباشد که آیا ایالات متحده امریکا آنرا به عهده میگیرد یا ناتو که کشور های اروپائی چندان علاقه به رهبری ناتو درین عملیات نظامی را ندارند.

این موضع گیری کشور های اروپا در کل و موضع گیری جداگانه کشور ها را میتوان این گونه تعبیر کرد که میزان موفقیت این پروژه دونالد ترامپ در آفغانستان بستگی به حمایت های لازم و حمایت های کافی در میان متحدین داخلی افغان، متحدین ائتلاف اروپائی ، و متحدین جهانی امریکا دارد که فراهم آوری این همه حمایت ها یک امر پر چالش میباشد.